قند عسل مامان و بابا

مهدی یار مامانی گاهی خیلی اذیت می کنی و مامانی گاهی میگی جیش، جیش، مامانی بدو جیش ... و من میبرمت و شما اونجا همه کاری می کنی الا جیش و میای بیرون جیش می کنی و من گاهی کمد باز می مونه شما سریع میری در ظرف برنج رو باز می کنی و همه رو میریزی و من یه بار در اتاق باز موند و دوتا از رژهای مامانی رو خالی کردی رو دراور و آینه و دیوار و دست و پا و ... و من گاهی میای میگی آببه آببه و من آب بهت میدم و شما هم میری میریزی رو فرش و من گاهی سر سفره همه چی رو با هم قاطی می کنی و هیچی نمی خوری و من گاهی به من میگویی اله یا لاله (=خاله) و من  از این گاهی ها خیلی زیاد است اما ... گاهی می دوی میای بغلم...

شبکه تماشا یه سریال کره ای میداد به اسم «دو دوست» و آهنگ این سریال چه اول و چه آخرش پخش می شد سریع مهدی یاری می گفت: دو دوس! میگم عمو زنجیر باف! مهدی یار: بـــــــــــلــــــــه ( همراه با تکون دادن سر) زنجیر منو بافتی؟     مهدی یار: بــــــــــــــــلـــــــــــــه پشت کوه انداختی؟     مهدی یار: بــــــــــــلــــــــــــه بابا اومده!              مهدی یار: چی چی (با تکون دادن سر)! اینجاست که دیگه مامانی طاقت نمیاره و بووووووووووووووووس... به پنیر میگی "مَنیر" و به انجیر میگی "اَنیر&qu...

این روزها را به شیطنت می گذرانی... اگه بچه ای بخواد اذیتت کنه سریع یا گازش می گیری و یا وحشتناک موهاشو می کشی! چند روز پیش یه شیشه بزرگ رب گوجه رو برداشتی و آوردی تو سالن انداختی و شکوندی و تمام زندگی عزیز رو رُبی کردی! منو کاردم می زدی خونم در نمی اومد! یه سیلی محکم زدم تو صورتت ... نمی خواستم اینقدر محکم بزنم ولی شد دیگه... منو ببخش ... همیشه اذیت می کردی آروم می زدم پشت دستت و البته تو که کَکِتم نمی گزید اما این سری خیلی ما رو به زحمت انداختی و اذیت کردی... تلخی و شیرینی تو زندگی همه هست ولی من همیشه سعی کردم تلخی ها رو فاکتور بگیرم و فقط خاطرات شیرینت رو بنویسم تا تو هم یاد بگیری بزرگ شدی باید و باید بدیها و تلخی ها رو زود ف...

عسلک من انگور خیلی دوست داره... یک خوشه انگور رو تند تند می خوره و میگی اَنور (به بابایی رفته) چند روز پیش دلم خیلی شور میزد فقط آیت الکرسی خوندم و  ... بعد از ظهر تا ازت غافل شدیم پله ها رو گرفتی رفتی بالا و از پله دهم یهو برگشتی و افتادی ... من این صحنه رو ندیدم فقط صدای بابایی و خاله جون رو شنیدم و از جا مثل فنر پریدم ... خاله جون میگه من دیدم که برگشت ولی اصلا نفهمیدم چطوری رو پله ها قل خورد و اگر همونجوری می افتاد حتما سرش به زمین می خورد! خدا رو صد هزار بار شکر که به خیر گذشت... دیروز هم رفته بودم لباسی که برات خریده بودم رو عوض کنم وقتی برگشتم دیدم سرتو  نگه داشتی و میگی اوووووف اووووووووف ... و خاله جون می خندید ...

نانا= آهنگ نونو=لباس دَدَ=کفش دارت=کارت دوشت=گوشت دَس=سرد دست=دست دَخ=یخ دایه=دایی عامو=عمو اَموم=حموم=حمام ریخ=ریخت دَد=درد بیشی=بشین یا بشینیم بَسی=بستنی باییی=بابایی ماییی=مامانی بَسه=بس، کافی باسه=باشه، چشم عَس=عکس مُه=مُهر باسی=بازی ماژی=ماشین و ... ...

خبر مهم: پسر نازم عزیز دلم دردونکم از ماه مبارک رمضون دیگه جیششو میگه! متن کامل خبر: حدودا 2 ماه قبل از ماه رمضون پسرم هر وقت جیش می کرد سریع می اومد خبر میداد و به ادرار می گفت «جیش» و به مدفوع هم می گفت «اَه» و همه می گفتن خوب وقتی جیششو میگه از جیش بگیرش! اما مامانی تنبلیش می اومد فرش بشوره ! شایدم می ترسید! اوایل چند بار حیاط عزیز اینا پوشکتو باز کردم تا یاد بگیری جیش چیه و بعد از یه مدت ساعتی یک بار می بردمت توالت و شما هم بعد از کمی آب بازی جیش می کردی و چند ثانیه خودتو نگه میداشتی و دوباره جیش می کردی و با تعجب نگاه می کردی! اینطوری بود که یاد گرفتی میتونی جیشتو کنترل کنی...بعدش دیگه تو خونه جیشتو می ...

سلااااااااام عزیز دل مامانی و بابایی... من رو ببخش که 3-4 ماه نیومدم وبلاگت رو به روز کنم ... مامان فدای تو بشه ... مهم نیست که چند ماه پست جدید برات نذاشتم... مهم اینه که یه لحظه رو بدون تو نمیتونم تحمل کنم و تو تک تک ثانیه های من و بابایی هستی و شیرینی ثانیه هامونو به تو مدیونیم... عزیزم تو این چند ماه خاطراتت رو رو کاغذ می نوشتم و حالا وارد وبلاگت کردم... قول نمیدم تکرار نشه ! چون از آینده خبر ندارم ولی قول میدم تموم سعیمو کنم تا خاطراتت رو یادداشت کنم حالا هر جا که شده .... ایشالله زود به زودتر میام....... راستی امروز اولین روز ماه مبارک رمضان هست و بابایی شیفته و تو هم هی میری میای میگی: ماما، ماما ...

بعضی موقع ها خیلی شیطنت می کنی و چشمات برق خاصی داره و بالاپایین می پری مثل اسفند رو آتش ... جواب کیه حتما میگی من! -عسل مامان کیه کیه؟ -مهدی یار: من من -خوشگل مامان کیه کیه؟ مهدی یار: من من -پسرطلای مامانی کیه کیه؟ -مهدی یار:من من جواب کو یا کجاست هم حتما میگی: لَف (رفت) تو خونه راه میری با آهنگ میگی: امیر لَف- عسیس لَف (عزیز رفت)- بابا لَف – آببه لَف- پیسی لَف (پیشی رفت) ...  از بس هروقت یه نوشیدنی سر سفره بوده و شما پرسیدی آبدوغه؟! و ما گفتیم نه... حالا هی راه میری و میگی: آبدوغه نه، آبدوغه نه و ... خیلی جدیداً جیغ میزنی ... بیچاره همسایه ها! گاهی جمله سه کلمه ای ...

جیگر مامانی دیگه بزرگ شده و همه چی رو میگه و می فهمه... سوالی ازت چیزی بپرسیم محکم میگی نه! گاهی هم میگی اوهوم... گوشی خیلی دوست داری و قبلا به گوشی می گفتی توپ ( چون همیشه دختر عمه برات آهنگ یه توپ دارم قلقلیه میذاشت و گوشی رو میداد دستت) اما الان دیگه به گوشی میگی اَلو... با تلفن خوب هم صحبت می کنی ... اَلو ... میگی:بله ... خوبی؟ میگی:نه! هر وقت هم پسرعموت بهت میگه مهدی یار خوبی؟ میگی: نه! برا همین میگه : مهدی یار مثل "دیوی" (یکی از عروسکهای کلاه قرمزی که همه چی رو برعکس جواب میده) می مونه و خودش "دیوی" صدات می کنه!!! یک نفر خوابه چشماش رو می خوای دربیاری... یکی دوهفته بود که بعضی شبها ساعت 3 نصف شب بیدا...