45 روز دیگر

عزیز دلم سلام،‌قند عسلم سلام...

امروز هفتم مهر، ولادت امام رضا (ع) و ٤٥ روز مونده تا در آغوش کشیدن پسر گلم، یعنی قند عسلم الان ٣٤ هفته و ٢ روزشه...

پسر گلم، این چند روزه که نتونستم بیام و خاطراتت رو بنویسم سرم خیلی شلوغ بود، اسباب خونه رو جمع کرده بودیم ولی هنوز چند روز مونده بود تا تحویل خونمون و این چند روز خونه عزیز اینا بودیم،تا اینکه بیست و ششم شهریور خونمونو تحویل دادن و ما بیست و هفتم اسباب کشی کردیم و ما بالاخره رفتیم خونه خودمونو و صاحب خونه شدیم از قدم خوب پسرکم... اما مامانی هنوز دفاع نکرده، قند عسلم دعا کن زودتر دفاع کنم تا بتونم زودترم اتاق تو رو بچینم،‌نقشه های زیادی واسه اتاقت کشیدم ، دعا کن بتونم همشو عملی کنم تا بیای ببینی چه اتاق خوشگلی داری...

عزیز دل مامانی، بیستم شهریور رفتم سونوگرافی، حالت خوب خوب بود و وزنت هم عالی،‌دکترت گفت پسرت تا به دنیا اومدنش به ٣ کیلو و هشتصد هم می رسه... مامان قربون پسر گلش بره که تند تند داری بزرگ میشی و خیال مامانی رو راحت میکنی، عزیز دلم پنجم مهر هم دوباره رفتم دکتر، دکترت تا چند روز دیگه میخواد بره حج تمتع و قراره یک دکتر دیگه نور چشمی ما رو به دنیا بیاره، هرچی خدا بخواد، ایشالله این چند روزه هم به خیری و سلامتی بگذره و تو سالم و تپلی بیای بغل مامانی و بابایی.

‌عزیز دردانه ی مامان بابا، مواظب خودت باش ، من و بابایی خیلی دوست داریم و مشتاقانه منتظر روز اومدنت تو جمعمون هستیم ، بووووووووووووس